Szymon dorośleje :)

Cześć Wszystkim :)

Dni lecą jeden po drugim, co dzień chodzę do przedszkola i bardzo mi się to podoba :) We wtorki i piątki zaczynam już od 7:30, bo czeka na mnie w te dni Pani Agnieszka, żebym odbył zajęcia rehabilitacji :) przychodzi do mnie również Pani Pedagog i Pani Logopeda - nie mam czasu się nudzić :) lubię swoją grupę i swoje Panie - mama mnie odprowadza, robię jej "papa" i to nie zawszę i idę sobie - czuję się tam dobrze, co oznajmiam mamie za każdym razem, gdy mnie odbiera - szerokim uśmiechem :)

Po powrocie do domu, czeka na mnie stęskniony Mateuszek, który jak tylko usłyszy, że wróciłem od razu woła " dyzio!! dyzio!!! ceeeee!! " :) fajnie jest mieć do kogo wracać, od razu razem biegniemy do zabawek, wszystkie wysypujemy z pudła i psocimy wspólnie do wieczora :)

Mama zauważyła ostatnio pewne zmiany w moim zachowaniu. Jeszcze do niedawna byłem bardzo wstydliwy, mama okropnie się martwiła, bo mówiła że to wręcz chorobliwa wstydliwość. Dzięki przedszkolu zrobiłem się naprawdę odważniejszy - nie chowam się już jak widzę kogoś nowego i nie płaczę . Robię się również coraz bardziej samodzielny, co widać w każdym zachowaniu i bardzo dużo zacząłem rozmawiać - co prawda po swojemu, ale dla nas to i tak wiele. Buzia mi się praktycznie nie zamyka :) Na deser dodam, że podrosłem, ubranka zrobiły się za krótkie :)


Całuję mocno :* trzymajcie kciuki za moje dalsze postępy ;)


Torcik dla ptaszków - moja pierwsza praca wykonana w przedszkolu :)

Auto ;)

Czekamy z Matim na mamę :)

Mati przyszedł po mnie do przedszkola :)

Piękny i przystojny ja we własnej osobie ;)

Jeszcze jedno, pięknem przecież trzeba się chwalić :P

Mój braciszek :)

Nasza rodzinka ;)

Jestem najprawdziwszym Przedszkolakiem :)

Cześć kochani! Aura za oknem niezbyt sprzyjająca spacerom, więc i mama ma czas na napisanie ze mną wpisu ;)

Czy chwaliłem się już, że od 1 września jestem PRAWDZIWYM PRZEDSZKOLAKIEM ??? Mama strasznie przeżywała i w sumie nadal przeżywa ten fakt ( jeszcze trochę i jej minie :p), a ja pokazałem jej jaki jestem dzielny. Co prawda ruszyłem z lekkim opóźnieniem przez choróbsko, ale najważniejsze, że mam piękną salę, super kolegów i koleżanki i najwspanialsze Panie pod słońcem! Od razu trochę " wazelinki" - pozdrowienia dla Was Pani Lilu, Pani Marto i Pani Krysiu! :)

Pierwszego dnia nie płakałem, ładnie jadłem i trochę bawiłem się z dziećmi. Drugiego dnia troszkę pomarudziłem, ale to dlatego, że nie udało mi się zasnąć na leżakowaniu i byłem okropnie senny i zmęczony. Po powrocie do domu spałem 4 godziny ;)

Cieszę się , że w końcu będę mógł pobawić się i pouczyć z moimi rówieśnikami - bacznie Ich obserwuję :) Jak tylko wyzdrowieję, obiecuję, że prześlę Wam fotkę z mego Przedszkola, póki co mam antybiotyk i jestem uwiązany w domku.

Pędzę na inhalację - całuję i ściskam Was mocno ! Cmok! :*



Taki padnięty byłem po pierwszym dniu w Przedszkolu ;)

Mam już 3 lata :)

Urodzinowy czas mam za sobą :) jestem już dużym 3 latkiem :) co więcej - od wtorku będę również przedszkolakiem :)

To był zwariowany tydzień, dzięki Cioci Małgosi Tryznowskiej po raz drugi miałem zorganizowaną akcję " pocztówki urodzinowej" :) Dostałem aż 53 przepiękne kartki! Każda jest dla mnie bardzo ważna. Nawet moi zespołowi koledzy pamiętali o mnie, co jest jeszcze milsze :)

Widzicie jak pięknie się prezentują??? zajęły ponad pół podłogi w moim pokoju :) trafią do pamiątkowego pudełka :)

Miałem mnóstwo Gosci, dostałem ogrom prezentów, a do tego dostałem w prezencie od Cioci Gosi tort !!! Był tak pyszny, że od razu w mgnieniu oka został zjedzony, goscie prosili o dokładkę :)

Czyż nie jest piękny ?

Teraz trochę o mnie :  na zajęciach logopedycznych jestem niezłym cwaniakiem :) jak nie chcę czegoś robić, robię "papa" do Pani Asi ;) i uwaga, uwaga :) nauczyłem się pić przez słomkę :) długo nad tym pracowaliśmy i w końcu się udało :)

Wiem, że jednym wychodzi to dużo wcześniej, ale lepiej późno niż wcale ;) mama cieszy się i to bardzo, dla jednych to nic, a dla nas to WIELE :)


Buziaki :*

Powrót za powrotem .... znowu jestesmy ;)

Tradycyjnie powracamy ... na jak długo nie wiemy, ostatnio dużo się dzieje i nie zawsze mamy siłę  na blog ;)

Uwierzcie mi, mama się z nami nie nudzi :) bracia G to niezła mafia i niezłe czorty ;)

Ja np uwielbiam robić jej porządki w szufladach i zrzucać kwiaty z parapetów. Grzebanie w rzeczach taty to też niezła frajda :)

Mati za to jest smakoszem wszystkiego :) najbardziej smakują mu kable od komputera i  odkurzacza. Na podwórku preferuje wszelkie kamienie i patyki, a na deser piasek z piaskownicy ;)

Często się sprzeczamy i bijemy, mama ciągle za nami biega ;)

Mimo iż nadal mamy wakacje, ja ciągle na nich pracuję. Spotykam się ze swoją ukochaną Panią Asią - logopedą i staram się jak mogę,
Ostatnio zaskoczyłem Panią Asię i byłem bardzo chwalony. Pani Asia śpiewała mi piosenkę o kotku i gdy skończyła ja wstałem i podałem Jej obrazek z kotkiem :)

Od września będę chodził do przedszkola. Mama mówi że początki będą ciężkie i że pewnie będę mocno płakał, ale z czasem się przyzwyczaję :)

Dzisiaj razem z rodzicami będę planował swoje 3 urodziny, które mam za kilka dni :) już nie mogę się doczekać:)

Buziaki !!!!

Kocham Cię Dziadku!!!!

Ostatnio znowu nie pisaliśmy nic z mamą, bo nawet nie mieliśmy do tego głowy... powoli zbieramy się w sobie i "wracamy do normalności", ale już nigdy nie będzie tak samo - wiem to nawet ja - 2,5 letni Szymon ....

25 stycznia odszedł do nieba mój ukochany Dziadek Leszek .... to Jemu poświęcam dzisiejszy wpis... ułożyłem z mamą krótki " wiersz" dla Dziadka ....


" Dziadku mój kochany!
Zawsze byłeś wspaniały.
Od początku mnie akceptowałeś
i mocno kochałeś.
Wszystkim się mną chwaliłeś,
nigdy we mnie nie zwątpiłeś.
Dziś bardzo mi Ciebie brakuje
- Ty dobrze wiesz co czuję!"

                                                    Kocham Cię Dziadziu nad życie i dziękuję za wszystko!

                                                  Twój Szymonek ( Twój "bohater" - zawsze tak o mnie mówiłeś).. (*)

Dziadek Leszek ( 19.04.1955 - 25.01.2015 ) - na zawsze w moim serduszku <3

Szymon dorośleje :)

Hej,hej Kochani :)

Była kilkudniowa przerwa, ale to dlatego, że ostatnio jest sporo zamieszania w domu :)
Kilka dni temu byłem na wizycie u okulisty z rodzicami. Niestety nic z niej nie wyszło, bo zamknąłem oczy i postanowiłem ich nie otwierać :P nie działały czary Pana Dr, telefony, zabawki, a nawet śmiganie na fotelu Pana Dr w górę i dół - oczy zmrużyłem i za nic w świecie podczas wizyty ich nie otworzyłem :) - za kilka dni powtórka, tym razem już w szpitalu u Pana Dr, bo jestem mocno przeziębiony.

Mama ostatnio stwierdziła głośno " nasz Szymon dorośleje" :) Co dzień rano wstaję i ścielę swoje łóżko - mama nauczyła mnie, że pościel chowamy do szuflady i zasuwamy ją - sprawia mi to ogromną frajdę :) Serce mam na tyle duże i dobre, że pomagam mamusi ścielić również łóżko jej i taty. U Mateusza również robię porządki w łóżeczku, ale niekoniecznie te "dobre" ;)

W poniedziałek miną 2 tygodnie bez smoczka - sam z siebie jestem bardzo dumny. Reaguję również na słowo " daj" - w końcu od razu oddaję mamie pilota, albo jej telefon ;) i coraz częściej na słowo " nie wolno" - wiecie, czasami nic w uszkach nie słychać, jak mama zdziera gardło i krzyczy " Szymon nie wolno! zostaw kwiatek!" - ja uważam, że należy go przesadzić i nie rozumiem dlaczego mama ma odmienne zdanie na ten temat ;)

Coraz więcej czasu spędzam z Mateuszem - minęła mi mania popychania go, gdy siedział, ale ostatnio sprawdzam jak wytrzymała jest Jego główka i nieraz mu czymś przyłożę - mama wtedy gniewa się na mnie i tłumaczy, że tak nie wolno, ale sami wiecie jak to jest między rodzeństwem ;) Mati też taki święty nie jest - noszę na buzi ślady po jego pazurkach ;)

Kilka fotek takich słodziaków jak my musi się pojawić, więc :


Taki jestem cwaniak, a co :P

Niby "niewinny"Mateusz :P

Uwielbiam obserwować co się dzieje w naszym akwarium :)

Flipsy też uwielbiam jeść!

Jak widać, Mati również ;)

Specjalne uśmiechy dla Was :)

P.S. Z serduszkiem jest ok! Morfologia również jest dobra :) oby tak dalej :)

Wielki come back ;)

Wieki temu pisałem do Was kochani, ale tak jakoś wyszło ... tym razem nie mamy z mamą żadnego usprawiedliwienia i nie będziemy ściemniać ;)
Mój młodszy brat Mateusz jest już większy i potrafi się zająć sobą przez jakiś czas, więc pogadałem z mamuśką i postanowiliśmy przeprowadzić reanimację naszego bloga ;)

Co u mnie słychać???
Rosnę, rosnę, jestem coraz bardziej spostrzegawczy, chytry, ale i bardziej kochany :)))
Moje największe ostatnie osiągnięcie - rozstałem się ze smokiem raz na zawsze ....wiem, że duży facet już jestem, a moja ukochana Pani Logopeda nie była szczęśliwa z tego powodu, więc któregoś dnia tak go schowałem, że mama nie była w stanie go znaleźć.... usnąłem bez nionia i tak już zostało :) czasem mam ochotę jeszcze ukraść na chwilę smoka dla Mateusza, ale mama od razu mi przypomina, że "nionio jest bleeee" ;)

Mogę pochwalić się również zdrowymi ząbkami. Kilka dni temu miałem zabieg stomatologiczny - mało przyjemny, ale najważniejsze, że już "po" .

Rozumiem coraz więcej poleceń, coraz częściej reaguję na słowo " nie wolno" :) teraz ruszamy z nauką siusiania na nocnik - mama jest pełna wiary i mi kibicuje, za co bardzo jej dziękuję ;)

Zacząłem się dogadywać z moim braciszkiem. Jest nawet fajny, ale niech wie kto tu rządzi - Szymon jest szefem, a Mati podwładnym :D

Zdolności aktorskie opanowałem do perfekcji, tak mówią rodzice, jak coś nie idzie po mojej myśli, albo czegoś mi zabraniają - na pstryknięcie palcami "strzelam" swoją minę nr 56 pt. " wielka krzywda dzieje się dla Szymonka" i czekam na rezultaty ... najgorzej jak chcę żeby oczka były mokre, a one protestują i rodzice śmieją się ze mnie ;)

Na koniec przesyłam Wam swój piękny i szczery uśmiech :)

Do następnego! Cmok!